Bogata różnorodność zdarzeń oraz przypadków naruszenia dóbr osobistych mających miejsce w sieci sprawia, iż za każdym razem nieodzownym jest sięganie do materialnoprawnych i procesowych zagadnień związanych ze zwalczaniem mowy nienawiści. Skonkretyzowane zachowania określanych potocznie jako „hejting” często motywowane są rasizmem, ksenofobią, czy też zwykłą niechęcią oraz zazdrością. Dyskryminacyjna motywacja leżąca u podstaw działalności sprawców – dokonujących wpisów wypełnionych inwektywami skierowanymi pod adresem konkretnej osoby – nie mają nic wspólnego z konstruktywną i merytoryczną krytyką działalności zawodowej.

Niezwykle relewantną kwestią staje się zatem zwiększenie stopnia intensywności działań mających dać ochronę przed zachowaniami, które stanowią nadużycie swobody wypowiedzi oparte na uprzedzeniach określonej grupy społecznej i należących do niej jednostek.